Voor deze roman heb ik me laten inspireren door het intrigerende en kleurrijke leven van jazztrompettist Willem Reinen (1930). Over zijn gemankeerde jeugd tijdens de oorlogsjaren in Arnhem schreef ik eerder Kiendops oorlog. Daarin laat ik de hoofdpersoon in de ik-vorm vertellen over de verwoestende gevolgen van strijd en bezetting voor het gezin waarin hij opgroeide. In Nachtman spreekt de inmiddels ruim negentigjarige hoofdpersoon zichzelf aan met jij. Het is alsof hij zichzelf de maat neemt, nu eens beschuldigend en verwijtend, dan weer troostend en met hoop.