Ik vind het prachtig. De mildheid waarop je al die mensen beschrijft met hun verschillende karakters, hebbelijkheden en onhebbelijkheden, is mooi. Iedere persoon komt goed uit de verf en al lezend komen zij tot leven en zie je hoe ze met elkaar omgaan, liefdevol, zoals Jose Dubbelboer met mijnheer Zaligman (tranen in mijn ogen), of gemeen, zoals Aaldert Feltrop met Anna Gerding.
De spanning wordt opgevoerd. Het gaat heel subtiel maar je voelt dat er van alles in de lucht hangt. Uiteindelijk leidt dat tot een reeks gebeurtenissen, die op zich best dramatisch zijn. De ingetogen manier waarop je dit alles beschrijft versterkt het verhaal, dat doe je knap.