Juryrapport
Maan op de heenweg van Janneke Holwarda gaat over de verwoestende invloed van drank op een moeder, en de al even destructieve doorwerking naar de volgende generatie. We zien een – ouderwets uitgedrukt – ‘ontaard’ ouderpaar (en dan vooral de losgeslagen moeder) door de ogen van een intelligent kind. De laatste zin van het boek is: ‘Het is makkelijk een kind blij te maken’. De lezer kan dat niet zonder ontroering onderschrijven. Die ontroering ontstaat door het besef, dat Holwarda er in 155 pagina’s heeft ingehamerd, dat het ook niet moeilijk is een kind diep ongelukkig te maken. Als het positieve en het negatieve allebei niet moeilijk is, waarom dan niet gekozen voor het positieve? Dat is het raadsel van elk disfunctioneel gezin. Holwarda gunt ons een blik op de krachten die in zo’n microkosmos op elkaar inwerken. De kleine Dirkje is een zonnestraal in de totale duisternis. Maan op de heenweg laat haar soms misschien wat teveel als een volwassene denken en haar woorden kiezen (waardoor het boek soms neigt naar gekunsteldheid), maar het is een uiterst geslaagde poging de kern van de verhoudingen binnen een familie te raken.
