…de grijnzende kop van de tegenslag…

Jij, met alles bij ‘t oude

Je wordt kaal man…

Het is: iets teruggeven….

Ik wil een tijd….

jij moet aardappels….

een geluid dat ik niet ken….

een beetje naar me toe wippen….

Als een jonge God…..

Nooit meer zelf zingen

Ik zei dat ik het was…

Hij maakt zich los van de leuning….

Wat moet, dat moet….

Prachtig hoor, die tegeltjes….

Ik wist niet eens meer hoe vla smaakte….

Ik wil die juf niet…

Hij bestelt nu online….

Zij bleef daar….

Doen we, zeggen we…

De baan gaat open…

Het kan alleen maar beter worden….

Dat je dingen anders kunt zien….

Nieuwjaarswens 2021

Had ik te vriendelijk gekeken?

Dat gaan we dus niet doen….

hoog op de benen, haar paardestaart licht dansend…..

Ze hadden gehoopt dat het nog goed kon komen….

Je had haar nooit in huis moeten halen….

Hoe was ‘t, kind?

Hoe, hoe hoe….

Tot nu toe had ze het niet gewild….

Ik lunchte met mijn nieuwe uitgever….

Misschien ligt ze al in bed….of nog

Maar nee, dat zit er niet in…..

Eerst was zee: mijn ouders en wij…..

drie dagen onder verschillende bomen….

….met jullie ook alles goed?

…aan een touw…

De vooruitziende en de acherafdenkende…

…in de mist schuilen mensen en die merken dingen op….

ik zei schat ja, ik schat…

Je leest niet wat er staat….

…om haar er aan te herinneren dat dat is wat ze meer moet doen….

…je gaat toch niet bij me weg, hè…

Tot dat moment klopte alles…

…omdat hij altijd gelijk moest hebben ook als hij ongelijk had…

In de steek laten, daar weet zij alles van….

Ze zegt dat ze niet huilt, maar ik zie het toch, ik ben niet gek…

Je bent toch geen watje….

Dat hij mij niet hoort ligt niet aan hem maar aan mij…

Hij ziet haar voeten, blank en slank en kust haar tenen….

De theezak wil weten wanneer ik voor het laatst heb gehuild. Dat gaat je geen moer aan, zeg ik…

Ik had me net gedoucht, mijn huid tintelde van frisheid….

Ze kan niet wennen aan de botte manier waarop Nederlanders reageren…..

In de tweede bijeenkomst wilden ze graag mijn lelijke kant leren kennen….

Een kort verhaal in twee delen.
Deel 1: Zeven werken van barmhartigheid, zeven hoofdzonden.

‘Het zijn goede noren, ze zijn scherp, ze zitten nog in het vet.’

Is dat voorgoed? Voor altijd? Het is definitief uit!

…en op een dag wordt alles stil, niets beweegt meer in het grote huis, zelfs de lucht hangt onbeweeglijk.

Het vermoeden dat hij niet was wie ik dacht dat hij was, begon toen ik bij hem achterop de fiets zat.

…omdat er een dode zwaan naast het spoor ligt, en op het spoor, naast de dode, zit de levende.

Hadden ze toen maar iets gedaan, dan was er misschien nog iets aan te doen geweest.

Hij fluistert: ‘Wat heb je aan?’

In de papierwinkel van Yangshou kun je een kaart naar de toekomst schrijven.

Die hand die de toetsen zo gevoelig aanraakt, streelt nu haar wang.

Een eerherstel voor Foekje Dillema, die harder liep dan Fanny Blankers-Koen…

Eerst een keer per maand, toen elke week. Nu kennen ze elkaar goed genoeg, zegt hij.